Eğitim, bireyde kendi yaşantıları yoluyla davranış değişikliği meydana getirme sürecidir. Bu davranış değişiklikleri sürecinde birey, sahip olduğu yeteneklerini de belirlenen amaç doğrultusunda geliştirmektedir. Hayat boyu devam eden eğitim, aynı zamanda, kültürleme, kültürlenme, kültürleşme süreçlerini de aynı şemsiye altında buluşturmaktadır. Yani eğitim, bir nevi kişinin topluma ayak uydurması olarak da tarif edilmektedir.
Eğitim, bireyin yaşamı boyunca kendini geliştirebileceği bir süreç olduğu kadar, kendisinde oluşacak davranış değişiklikleri açısından da önem teşkil etmektedir. Ancak her bireyin aynı eğitim sonucundaki öğrenim ve aldığı eğitimin davranışlarına yansıması farklılıklar göstermektedir.
Bireylerde kalıcı izli davranış değişikliklerinin oluşması, başka bir deyişle bireylerin öğrenmeleri, öğretme-öğrenme sürecinin etkili bir biçimde düzenlenmesi ile olanaklıdır. Eğitim bu anlamda öğretim ve öğrenmeyi kapsayan/barındıran bir çatı konumundadır.
Eğitim türleri formal ve informal olarak ikiye ayrılmaktadır. Dönemsel öğretim sürecinin olduğu formal eğitimde süreç içinde belirli aşamalarda değerlendirmeler yapılmakta, süreç sonunda da sertifika veya diploma verilmektedir. Aynı zamanda formal eğitim örgün (okul öncesi ve okul) ve yaygın (yetişkin eğitimi) olarak iki ayrı başlık altında verilmektedir. İnformal eğitim ise aile ve çevre ile olan etkileşim sayesinde hayat boyu devam etmektedir.
Eğitim yöntemleri için öğrenciyi hedefe götürecek en kestirme yollar/metotlar sunuş yolu, buluş yolu ve araştırma/inceleme yolu olmaktadır. Bu yöntemler ekonomiklik ilkesi içinde değerlendirilmekte ve tercih edilmektedir.
Eğitimde yaratıcı drama doğaçlama, rol oynama, tiyatro ya da drama tekniklerinden yararlanmaktadır. Eğiticinin yönlendirmeleri içinde katılımcılar grup ya da bireysel olarak bir yaşantıyı, bir olayı, bir fikri, bir eğitim ünitesini, kimi zaman da bir soyut kavramı oyunsu süreçlerde anlamlandırmakta ve canlandırmaktadır.